Author: WE ARE HERE

In de zaak van de Eritrese vrouw die de door Gemeente Amsterdam wordt gedwongen de LVV-opvang te verlaten zijn nieuwe feiten boven tafel gekomen. Ze is daarom in overleg met haar advocaat, Pim Fischer een kort geding gestart tegen de gemeente. Vrijdag 17 december dient dit kort geding. Maandag 20 december staat vooralsnog de ontruiming gepland.

De gemeente heeft in het eerder gevoerde kort geding (16 november 2021) gesteld dat ze een zeer zwaarwegend belang heeft bij de ontruiming omdat er 41 mensen op de wachtlijst staan. Maar er is verzwegen dat op 1 december 2021 een nieuwe LVV-locatie zou worden geopend waar 46 mensen kunnen worden opgevangen. De vrouw hoeft dus helemaal geen plaats te maken. Voor de 41 mensen op de wachtlijst zijn op 1 december 2021 46 plaatsen vrij gekomen.

Het tweede feit dat we aan de rechter voor willen leggen is dat er nog meer informatie is achtergehouden door de gemeente in de vordering tot ontruiming. Op grond van de AVG heeft de vrouw stukken opgevraagd, die ze na de zitting ontving, en waaruit blijkt wat de conclusies zijn geweest tijdens de juridische screening binnen het LVV traject. Dit staat haaks op het verhaal van de gemeente waarin kort gezegd haar het verwijt wordt gemaakt niet mee te werken.

De gemeente deed het voorkomen alsof het perspectiefplan van de vrouw over vertrek zou gaan en dat ze daaraan niet zou meewerken. Maar dat was helemaal niet het gekozen traject. Het traject was ‘toekomstoriëntatie’. Uit de juridisch screening blijkt namelijk ‘Terugkeer is geen optie’. Zo staat het letterlijk opgeschreven in de dossier- en perspectiefanalyse. De gemeente had tal van producties toegevoegd bij de ontruimingsvordering, maar het stuk met deze informatie werd achterwege gelaten.

Het verhaal werd: mevrouw werkt niet mee aan terugkeer. De rechter concludeerde daarop in het vonnis: ‘Eventuele dakloosheid van mevrouw zal een gevolg zijn van haar eigen keuze om niet (te verklaren) mee te werken aan terugkeer naar haar land van herkomst. Als zij zich daartoe wel bereid verklaart, wacht haar namelijk de mogelijkheid van opvang in de vrjheidsbeperkende locatie, wanneer zij zich in Ter Apel meldt’.

Nu blijkt dat ook binnen het LVV traject duidelijk was dat terugkeer geen optie is omdat de nationaliteit van mevrouw niet vaststaat. Daarmee is opvang in Ter Apel ook uitgesloten. De rechter werd dus vals voorgelicht door de gemeente Amsterdam. Met als mogelijk resultaat dat deze vrouw haar onderdak kwijt raakt, zonder enig perspectief op verbetering. Een perspectiefloos bestaan is in strijd met artikel 3EVRM.

Totdat bovenstaande dwalingen en halve waarheden van de gemeente Amsterdam, zijn onderzocht, verzoekt Pim Fischer de executie van het vonnis te schorsen.
Daarnaast blijft de oproep aan gemeenteraadsleden om daad bij woord voegen en de ontruimingen tegen te houden. In ieder geval de partijen die zich onlangs nog op niet mis te verstane wijze uitgesproken hebben voor opvang en tegen mensen op straat: D’66, PvdA, GroenLinks, Denk, Bij1 en ChristenUnie, zij zijn samen goed voor een meerderheid in de gemeenteraad. Laat hen dan ook alles op alles zetten om aangekondigde ontruimingen te stoppen.

https://www.facebook.com/permanentverblijf

Zaterdag 5 januari 2019 vertrok een KLM vlucht met aan boord dhr. Mehimmed (Ezzedine). Deze jonge man is gedwongen uitgezet naar Soedan. Er wordt voor zijn leven gevreesd. Een verslag van de situatie in het vliegtuig

Bij het boarden kwamen mijn reispartner en ik bij onze plekken aan achterin het vliegtuig. Er was commotie, we zagen diverse passagiers in gesprek met de aanwezige marechaussee. Ik vroeg aan een vrouw, reizend met 3 jonge kinderen, wat er aan de hand was. Ze vertelde ons over de situatie: een man werd gedwongen meegenomen op de vlucht met als doel een overstap in Nairobi naar Khartoem (Soedan). Hij zou daar worden afgeleverd op het vliegveld en aan zijn lot overgelaten. Ze vroeg wat we konden doen om dit tegen te gaan. We wisten dat de situatie in Soedan helemaal niet veilig is en konden niet begrijpen dat de man hier onder dwang naar toe gebracht werd. Wat er gebeurde op deze vlucht houdt me nog steeds bezig en ik vind het belangrijk om hierover verslag naar buiten te brengen. 

Roep om hulp wordt beantwoord met geweld door de marechaussee

Dhr. Mehimmed was helemaal achterin op de laatste rij. Het eerste dat wij van hem zagen was dat hij liggend plat op de stoelen gedrukt werd. Drie mannen van de marechaussee zaten bovenop hem. Niet veel later begon hij te roepen, en zagen wij zijn gezicht kort boven de stoelen uitkomen. Na een aantal seconden verdween hij naar beneden en zagen we niets meer van hem. Hij werd door de marechaussee met fysiek geweld in bedwang gehouden. Om hem stil te krijgen werd zijn mond afgedekt, en ook zijn ogen waren afgedekt. We zagen alleen zijn voeten nog uitsteken en bewegen.  

Passagiers vinden dit niet ‘normaal’

Ondertussen was er veel onrust op het vliegtuig, veel mensen stelden vragen en gaven aan dat ze het niet konden geloven dat dit gebeurde. Verschillende passagiers kwamen tot de conclusie dat ze getuigen waren van mensenrechtenschending en spraken hun kritiek en zorgen uit. Zowel de marechaussee als het KLM personeel was proactief met het benaderen van passagiers. Ze probeerden de gebeurtenis goed te praten en te de-escaleren. Een van de stewardessen zei herhaaldelijk: “Het is normaal dat ze in het begin wat onrustig zijn, dan beseffen ze dat ze echt worden uitgezet, later worden ze meer berustend. Maak je geen zorgen”. Verder benadrukten zowel zij als de marechaussee steeds er goed naar de zaak was gekeken door een rechter. 

Negeren kamervragen en Amnesty International 

We lazen later dat diezelfde ochtend, vlak voor de vlucht, kritische kamervragen zijn gesteld over de uitzetting van deze man. Deze vragen moeten nog behandeld worden en zijn dus niet afgewacht. Tevens is Amnesty International op de maandag na de uitzetting met een bericht naar buiten gekomen dat ze de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, dhr. Harbers, een aantal maanden geleden al met klem heeft verzocht uitzettingen naar Soedan op te schorten. Uit onderzoek van Amnesty International blijkt dat er gevangenschap, mishandeling en vernedering plaats heeft gevonden in navolging van eerdere uitzettingen in 2017 en 2018 naar Soedan. 

Moedwillig onverschillig Nederland

Door de Nederlandse overheid wordt niet gemonitord wat er met iemand gebeurt na een uitzetting. Mensen worden afgeleverd op het vliegveld en daarmee is het klaar voor de verantwoordelijke staatssecretaris Harbers. Het is voor iemand die uitgezet is en niet goed terecht komt zo goed als onmogelijk om hier nog bekendheid aan te geven. Ook voor mensenrechtenorganisaties is het heel lastig en vaak onmogelijk om hier beeld van te krijgen, bewijzen over te verzamelen en hiermee naar buiten te treden. Uit navraag bij Amnesty International blijkt dat er soms achter de schermen met veel geduld, doorzettingsvermogen en de nodige inzet van middelen en connecties, wel informatie naar boven komt. Maar dat dit in het kader van de veiligheid van de betrokken personen meestal niet openbaar gemaakt kan worden. De staatssecretaris wordt in zulke gevallen wel ingelicht maar geeft hier geen gehoor aan. 

Situatie Soedan 

Het ging hier om een uitzetting naar Soedan, een land dat wordt geregeerd door een militair regime dat bekend staat om haar misdaden en martelingen tegen burgers. Het is bekend dat burgers die hebben geprobeerd asiel aan te vragen in een ander land automatisch worden gezien als verraders, en daarom extra aandacht trekken en gevaar lopen in Soedan. Het internationaal strafhof in Den Haag heeft de Soedanese president Omar al-Bashir aangeklaagd voor genocide in Darfur. Over mensenrechtenschendingen; van willekeurige arrestaties tot ernstige foltering en executies door autoriteiten in Soedan zijn talloze rapporten te vinden, waaronder publicaties van de Nederlandse overheid.

KLM en marechaussee zijn bekend met risico’s uitzetting 

Toen de vlucht eenmaal vertrokken was heeft KLM personeel en een marechaussee medewerker aan passagiers bevestigd dat ze begrijpen dat de angst voor de gevolgen van deze uitzetting reëel is. Dat ze hier dan toch aan meewerken is werkelijk onbegrijpelijk en schokkend als het om de veiligheid van iemands leven gaat.

Kritiek de kop indrukken

Men moet zich er op alle niveaus van bewust zijn geweest dat dhr. Mehimmed, die naar Nederland kwam om zichzelf in veiligheid te brengen, met deze uitzetting in levensgevaar werd gebracht. Desondanks werd alles op alles gezet om de uitzetting door te laten gaan in plaats van een pas op de plaats te maken. Er was veel marechaussee aanwezig in het vliegtuig om zowel dhr. Mehimmed als kritische passagiers koste wat het kost en met geweld in bedwang te houden. We telden op enig moment zo’n 12 marechaussee medewerkers in het vliegtuig. Op het filmen van de situatie werd fel gereageerd door zowel de KLM als de marechaussee. Passagiers die filmden werden gedwongen het gefilmde materiaal te verwijderen onder de dreiging dat niet opvolgen zou betekenen dat je van boord gehaald zou worden en gearresteerd. Later vernamen we in de media dat de marechaussee hierover verklaarde dat van dwang geen sprake was geweest. Dat hebben wij anders ervaren.

Protest, arrestaties en intimidatie

Twee passagiers die zich niet neerlegden bij de uitzetting en weigerden te gaan zitten werden gesommeerd. Zij gaven aan eerst in gesprek te willen met de gezagsvoerder. Zij werden ter plekke gearresteerd en door tenminste 4 marechaussee medewerkers hardhandig van het vliegtuig gehaald via de achterdeur. Een gesprek was niet mogelijk. Vijf minuten later werd een derde persoon even hardhandig van de vlucht gehaald. Een marechaussee medewerker zei dat dit niet zo door kon gaan. Hierna weigerden nog altijd veel passagiers om te gaan zitten, er werd schande gesproken van de gehele situatie: de uitzetting, het hardhandige optreden van de marechaussee, het verbod op filmen en de arrestaties. De intimidatie van de marechaussee, het duidelijke risico op hardhandige arrestatie en het missen van de vlucht maakten dat mensen ongeveer 20 minuten later gevolg gaven aan het bevel om te gaan zitten. Een passagier gaf aan meer te willen doen maar niet het risico te kunnen nemen van de vlucht te worden gehaald vanwege gebrek aan middelen om een nieuw ticket te kopen. Een andere passagier gaf later aan dat hij misschien toch had moeten blijven staan. Het werd voor een grote groep verontruste passagiers een bedrukte vlucht waarbij de gebeurtenissen met elkaar besproken werden. Dhr. Ezzedin werd de rest van de reis bewaakt door 4 leden van de marechaussee.  

KLM neem verantwoordelijkheid

We roepen medewerkers van KLM op om in de toekomst in dit soort situaties kritisch te zijn, informatie te vergaren en protest aan te tekenen. De gezagsvoerder van de vlucht kan hier ingrijpen. Als dit op deze vlucht gebeurd was hadden wij hier als passagiers veel respect voor gehad, nu overheerst bij ons verbijstering, boosheid en teleurstelling. 

Dhr. Mehimmed

Het vliegtuig is uiteindelijk vertrokken met dhr. Mehimmed aan boord, tegen zijn wil en met moedwillige schending van zijn basale mensenrechten. Ik heb na de vlucht contact gezocht met betrokkenen bij Dhr. Mehimmed en begreep dat het op dit moment niet veilig is om informatie te delen of vermoedens uit te spreken over hoe het met hem gaat. Het is diep triest dat de Nederlandse overheid hem en zijn naasten in deze situatie heeft gebracht. Onze gedachten zijn bij hem en we kunnen alleen maar hopen dat door alle commotie de Nederlandse staat zal proberen haar gezicht te redden door hem alsnog in veiligheid te brengen.

 Anna, passagier op vlucht KL0565 naar Nairobi op 5 januari 2019

Zaterdag 5 januari 2019 wil Nederland een jonge vluchteling terugsturen naar het door nieuw geweld geteisterde Soedan. Ezzedine Rahmatalah loopt daar een groot risico gemarteld te gaan worden. Amnesty International onderzoekt zijn zaak.

Ezzedine komt uit het oorlogsgebied Darfur en werd door zijn ouders in de hoofdstad bij een oom ondergebracht. Toen deze oom overleed, viel hij op de terugweg naar zijn familie in Darfur in handen van de geheime dienst, die hem wekenlang zeer ernstig mishandeld heeft. Het geweld liet veel sporen na op zijn lichaam.

Nederland zet sinds vorig jaar weer mensen uit naar Soedan. Deportatie naar Soedan is levensgevaarlijk; het is algemeen bekend dat de Soedaneze geheime dienst ernstig wantrouwig is als iemand op een noodpaspoort reist. Asiel vragen wordt als landverraad gezien en mensen die teruggestuurd worden uit Nederland worden extra in de gaten gehouden, aangezien het Internationaal Strafhof in Den Haag gevestigd is. President Omar Al-Bashier wordt door het Internationaal Strafhof gezocht wegens de genocide in Darfur en grove mensenrechtenschendingen.

Amnesty International onderzoekt op dit moment alle uitzettingen naar Soedan, omdat ze zeer sterke aanwijzingen hebben dat diverse mensen die Nederland terugstuurde bij aankomst een tot twee weken gemarteld werden. Van twee mensen is het bewijs er, van enkele anderen wordt op dit moment bewijs verzameld. Amnesty komt binnenkort met een uitgebreid rapport hierover.

De huidige situatie in Soedan is gevaarlijk. Sinds 19 december 2018 wordt er veelvuldig gedemonstreerd door het volk en wordt het vertrek van Bashier en zijn regering geëist. De Soedanese politie schiet met scherp op betogers. Volgens de overheid zijn er 19 mensen overleden, Amnesty zei op 1 januari 2019 dat het 37 mensen waren. De geheime dienst kreeg, in een uitgelekte toespraak op 30 december 2018, de opdracht van de president om de leiding over de gewone politie over te nemen, en om te schieten, zo veel als nodig om het land weer rustig te krijgen. Een week eerder beloofde Mohamed Zein van diezelfde geheime dienst, zwaaiend met een pistool, via sociale media de Soedanezen dood te schieten die vanuit het buitenland protesteren. Ezzedine heeft veel geprotesteerd in Den Haag. En dat is hen bekend.

Het is onbegrijpelijk dat Nederland in de huidige politieke situatie in Soedan, ondanks bewijs omtrent arrestatie, detentie en marteling van mensen die gedeporteerd zijn vanuit Nederland, opnieuw een jonge man wil deporteren en daarmee zijn leven serieus in gevaar brengt.

Ezzedine is één van onze broeders en leefde bij Wij Zijn Hier. In augustus werd hij gearresteerd en naar uitzetcentrum Rotterdam overgebracht.

============================

UPDATE 5 januari: Veel mensen hebben gehoor gegeven aan de oproep in actie te komen tegen de deportatie van Ezzedine. Er is volop gemaild en gebeld met KLM, Kenya Airways, Nederlandse politici en de Nederlandse ambassade in Khartoem.

Desondanks is de deportatie doorgegaan zaterdag maar wel met vertraging door protesten aan boord van het vliegtuig. Meerdere mensen hebben lange tijd op Schiphol gestaan en daar geflyerd om mensen op de hoogte te brengen van de situatie. In het vliegtuig was veel commotie hebben we gehoord van mensen die op de vlucht zaten en ons informeerden over wat er gaande was. Veel passagiers gaven kritiek op de uitzetting en vroegen om het te stoppen.

Er was KLM personeel aan boord dat toegaf het ook erg te vinden. Toen de vlucht vertrokken was gaf ook iemand werkzaam bij de marechaussee toe dat het gevaarlijk voor deze man is. Maar de algemene lijn van hogerop van KLM en Nederlandse Marechaussee was de uitzetting koste wat het kost doorzetten.

We vrezen voor het leven van Ezzedine en kunnen ons geen voorstelling maken bij wat hij nu door moet maken. We zijn verbijsterd over de medeplichtigheid van Nederland en KLM hieraan.

van de geïmproviseerde tenten in de wereldtuin van de diakonie in september 2012 tot het eergisteren gekraakte vrouwenpand aan de leidsegracht: vandaag 4 september viert wij zijn hier haar zesde verjaardag. in die 6 jaar heeft wij zijn hier tientallen demonstraties georganiseerd; zijn er bijna 50 panden gekraakt; kregen meer dan 100 personen alsnog een verblijfsvergunning; had het invloed op politiek beleid in het land; kreeg het enorm veel media aandacht; onstonden er vriendschappen en liefdesrelaties; en waren er tal van samenwerkingsverbanden met kunstenaars, studenten, activisten, muzikanten en andere vluchtelingen groeperingen in binnen- en buitenland.

zes turbulente jaren die veelal een overlevingsstrijd waren voor de mensen van wij zijn hier: de stress van ontruimingen of de winters doorkomen zonder voorzieningen en de onderlinge groepsspanningen en te moeten leven zonder inkomen en opgejaagd worden door de overheid.

na 6 jaar is er nog steeds de veerkracht bij wij zijn hier:  “Als groep gaan wij door met onze strijd tegen dit op angst gebaseerde politieke systeem dat alle vluchtelingen ontmenselijkt, om onze waardigheid en mensenrechten te behouden”, aldus de vrouwen van wij zijn hier.

Amsterdam, 2 september 2018 – Vandaag heeft de vrouwengroep van het vluchtelingencollectief Wij Zijn Hier een leegstaand pand betrokken aan de Leidsegracht 5, om de hoek bij de aanstaande ambtswoning van de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema. Het pand stond al geruime tijd leeg, en is vandaag weer in gebruik genomen door de groep vrouwen, uit pure noodzaak om te kunnen overleven in de Amsterdamse samenleving. 

De vrouwen hopen op goed contact met alle buren, en in het bijzonder Femke Halsema, de eerste vrouwelijke burgemeester van Amsterdam. Middels dit persbericht willen ze haar dan ook graag uitnodigen om op korte termijn op de koffie te komen, voor een verdere kennismaking en een gesprek over de positie van gedocumenteerde én ongedocumenteerde vrouwen in de stad.

Daarnaast wijzen de vrouwen op het gebrek aan eerlijkheid en rechtvaardigheid in de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND). “Een bureaucratisch systeem dat niet werkt en is gericht op restrictief beleid en anti-migratie sentimenten”, aldus de vrouwen. “We benadrukken dat dit de voornaamste reden is dat ons asielverzoek is afgewezen, zonder dat ons verhaal serieus is genomen. Hierbij zijn de afgelopen jaren veel mensen op straat zijn gezet, onbeschermd en zonder toegang tot zorg.”

Volgens de vrouwen heeft het vluchtelingencollectief Wij Zijn Hier bewezen dat het probleem bij het IND systeem ligt, omdat vanaf de start van de groep al meer dan 100 personen alsnog de asiel status hebben verkregen. “Als groep gaan wij door met onze strijd tegen dit op angst gebaseerde politieke systeem dat alle vluchtelingen ontmenselijkt, om onze waardigheid en mensenrechten te behouden.”

Zondag 12 Augustus, Amsterdam – hebben wij van vluchtelingencollectief ‘We Are Here’ de beganegrond op Buikslotermeer 9 in Amsterdam-Noord in gebruik genomen. De ruimte stond leeg. Helaas zijn wij genoodzaakt om op deze manier onderdak te verkrijgen, omdat wij anders op straat moeten zwerven. De Bed Bad en Brood opvang is overvol en heeft een wachtlijst en in de Havenstraat zijn alleen mensen met een Dublin claim welkom. We zouden heel graag werken en zelf een huis kunnen huren.

We zijn van plan om hier rustig te wonen en een goede relatie op te bouwen met de buurt en de kantoren om ons heen. Wij maken graag kennis met buurtgenoten en u bent altijd welkom om een kopje koffie bij ons te komen drinken.

Wat achtergrondinformatie over ons: 

In September 2012 zijn we begonnen met een tentenkamp aan de Notweg, omdat we niet meer wisten waar we heen moesten. Hoewel onze eerste asielaanvraag is afgewezen en we daarom niet in Nederland mogen blijven, kunnen we echter niet terug naar ons land van herkomst, of naar een ander land. Ook daarvoor heb je documenten nodig die we niet hebben. Wij willen aandacht voor onze situatie omdat het asielbeleid in Nederland gebreken toont en ons wanhopig maakt. We kunnen letterlijk geen kant op. Velen van ons werken hard aan een hernieuwde asielaanvraag. Wij weten dat dit vruchten afwerpt, want inmiddels hebben meer dat 100 mensen van ons collectief alsnog een verblijfsvergunning gekregen. Dit toont aan dat onze strijd zinvol is en wij vragen de regering en de stad Amsterdam dan ook om ons, die op straat staan, de ruimte te geven om op een menselijke manier te werken aan onze asielprocedures.

Na de Notweg hebben we onze actie voortgezet en hebben we gewoond in diverse panden zoals de Vluchtkerk, de Vluchtgarage enz. Ook vanuit deze nieuwe locatie proberen we zichtbaar te blijven en te strijden voor onze mensenrechten. De ‘We Are Here’ groep bestaat nu uit verschillende kleinere groepen omdat samenwonen in een kleine groep gemakkelijker is. Wij zullen hier met een groep mannen wonen.

7 july 2018, Amsterdam – Refugee collective we are here, who previously stayed in a squat in Amstelveen, took the unoccupied building on the Entrada 600 in Amsterdam-Duivendrecht.

the offices space was empty and unused. unfortunately, we are forced to get shelter in thi way, because otherwise we have to roam the streets. the BBB is overcrowded and has a waiting list and in the havanstraat only preople with a Dublin claim are welcame.

In adidtion,the havanstraat is a former prison and that can be felt in the daily controls we must endure. rencently one of our members was arrested because he asked for food because of this diabetes and this was refused. We do not feel safe in such an environment and ask for 24/7 shelter.

There are municipal plans to realize this 24/7 for undocumented people, but that will certainly take until end of the year before it is realised. we would love work and renta hous ourselves.

We intend to live here quietly and build a good relationship with the neighborhood and offices around us. We would like to meet fellow residents who are always welcome to come and have a cup.of coffee with us.

Some background information about us:
In September 2012 we started a tent camp on the notweg, because we did not know where to go. Although our asylum application has been rejected and therfore we are not allowed to stay in the nederland,we cannot return to our country of origin, or to onather country.

Because for that you also need documents that we do not have,we want pull attention to our situation because the asylum policy in the nederlands is deeply flawed and makes us desperate.we have literally no place to go.many of us are working hard on a renewed asylum application.

We know that this is paying off, because more than 100 people of our colletive have new received a residved aresid certainly permit.this shows that our struggle is meaningful and we ask the government and the city of Amsterdam to give us,the people on the street,the space to work on our asylum procedures in humane way.

After the notweg we continued our struggle and we have lived in various building such as the vluchtkerk,the vluchtgarage etc.also from this new location we continue to try to remain visible and to fight for our human rights.the( we are here) group mow consists of several smaller groups because living together in a small group is easier.we will live here with a group of man from countries such as sudan and west African countries

We Are Here en Fair City Amsterdam nodigen je uit voor de:

Zaterdag 2 juni vanaf 17 uur.
Let’s spend the night together.
Rudolf Dieselstraat Amsterdam

Donderdag 31 mei zou wel eens de laatste dag van het WE Are Here Village in de Rudolf Dieselstraat kunnen zijn. Maar misschien ook niet. Het is de beste plek die wij de afgelopen zes jaar hebben gehad. De rechter heeft ons gezegd dat we op 1 juni weg moesten zijn, en dat we de vrede met Ymere moesten bewaren. Dat hebben we ook gedaan. NIEUWS: vandaag heeft het stadhuis ons verteld dat we tot maandag 4 juni twaalf uur ’s middags mogen blijven.
Ymere bewaart intussen de vrede niet, maar verstoort de vrede van de mensen die in de huizen wonen (huurders, krakers en flex-huurders) door hun tuinen en bomen te vernielen. Met veel lawaai en geblokkeerde ingangen. Ymere zal echter niet vóór 6 september met de sloop beginnen. NIEUWS: Na veel klachten is Ymere gestopt met het vernielen van de tuinen tot 1 september, als ze gaan slopen.
Ymere respecteert de Ramadan niet. Zij lijken niet te beseffen dat veel leden van We Are Here zich middenin de Ramadan bevinden, de maand van reflectie en consideratie, maar ook van vasten en een laag energiepeil.

Waarom moeten wij nu vertrekken, zonder uitzicht op een permanente oplossing, louter wegens een of ander technisch probleem van Ymere? Ze moeten gaten boren om erachter te komen hoe lang de heipalen moeten worden voor de nieuwe flats die ze hier willen bouwen. Kan dat niet even wachten? Onze huizen zullen worden gesloopt of Camelot krijgt weer anti-kraakcontracten.

Wij geloven dat de nieuwe gemeenteraad en de nieuwe wethouders serieus zijn als ze het hebben over een permanente oplossing voor ongedocumenteerde migranten in Amsterdam. En dat ze de volledige medewerking van We Are Here bij het ontwerp van BBB+ waarderen. Dus laten we bij elkaar gaan zitten en een weg vinden. En Ymere laten weten dat een sociaal woningbedrijf ook een sociale verantwoordelijkheid heeft. We zullen al onze gekraakte huizen graag verlaten, als we een oplossing hebben bereikt die onze fundamentele rechten in het rebelse Amsterdam garandeert.In de tussentijd vragen wij Ymere  

• De vrede te bewaren.
  De Ramadan te respecteren.
  Niet onnodig natuur te vernielen.
  Geen ruimte te verkwisten waar nog steeds mensen kunnen wonen.
  We Are Here te respecteren.Wij roepen jullie allemaal op om, in vrede, naar de Dieselstraat te komen en samen een oplossing te verwezenlijken: Fair BBB+ en gelijke rechten voor allen.
  Kom met ons genieten van het mooie weer en de tuinen.
  Luister naar onze verhalen.
  Doe mee aan de Iftar om 21.54 uur.
  Stuur een persoonlijke boodschap naar Ymere.
  We hebben jullie huizen niet nodig, we willen een leven. Dus verander nu!

  Nu heeft We Are Here je harder nodig dan ooit.
  Info: wijzijnhiernl<a>gmail.com * Woordvoerder Khalid Jone 0684307241 * Support Jo M2M 0686263381 * FB: Wij Zijn Hier * Website: http://wijzijnhier.org * Donaties: Vrouwen Tegen Uitzetting NL57 INGB 0006 4956 66 o.v.v. We Are Here